Ο ΦΘΟΝΟΣ
Συμφωνείς, υποθέτω, ότι τα αρνητικά συναισθήματα που εξουσιάζουν σχεδόν όλους τους ανθρώπους είναι δύο.
α) Η αντιπάθεια
β) Ο φθόνος
1) Όταν ο συνάνθρωπός μας εκδηλώνει τέτοια συμπεριφορά απέναντί μας που δεν είναι ούτε φιλική ούτε αρεστή.2) Όταν η εξωτερική εμφάνιση (φυσιογνωμία, ενδυμασία) είναι τέτοια που δεν τυχαίνει να είναι αρεστή σε μας.
Εξυπακούεται ότι η αντιπάθεια είναι δυσάρεστο συναίσθημα, το οποίο βλάπτει εμάς και όχι εκείνον που αντιπαθούμε, γιατί εκείνος μπορεί ακόμη και να αγνοεί το γεγονός ότι εμείς τον αντιπαθούμε.
Όταν συνευρισκόμαστε με άτομο που αντιπαθούμε, τότε αντιλαμβανόμαστε πόσο αρνητικό, πόσο δυσάρεστο είναι το συναίσθημα που εμείς, οι αντιπαθούντες, βιώνουμε.
Επομένως η αντιπάθεια αποτελεί πηγή δυστυχίας για μας.
Ο φθόνος, όπως και η αντιπάθεια, είναι δυσάρεστο συναίσθημα, που βλάπτει εμάς μόνο, γιατί ο φθονούμενος αγνοεί παντελώς ότι εμείς τον φθονούμε, αλλά κι αν το γνώριζε, οπωσδήποτε ικανοποίηση θα ένιωθε, γιατί ακριβώς εμείς τον θεωρούμε ανώτερό μας.
Ο φθόνος δημιουργεί αυτομάτως δύο "σχήματα"
1) Της ανωτερότητας,
στο οποίο εμπεριέχονται οι φθονούμενοι, οι θεωρούμενοι ως ανώτεροι άνθρωποι, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται τα πρότυπα και τα είδωλα (αστέρες του κινηματογράφου, του τραγουδιού, του ποδοσφαίρου, της ομορφιάς, του πλούτου κ. ά.).
2) Της κατωτερότητας,
στο οποίο εμπεριέχονται οι φθονούντες, όσοι δηλαδή νομίζουν ότι ευρίσκονται σε υποδεέστερη μοίρα έναντι των προαναφερθέντων.
Το ανωτέρω σχήμα, ανωτερότητας - κατωτερότητας, οδηγεί
α) στη μίμηση
(δηλαδή στην αντιγραφή της συμπεριφοράς εκείνων που θεωρούμε ανώτερους - ποτέ δεν αντιγράφουμε συμπεριφορές κατώτερων).
β) στη μειονεξία (κόμπλεξ κατωτερότητας), η οποία πολλές φορές μας ωθεί να λαμβάνουμε τα λεγόμενα αυτόγραφα από τους θεωρούμενους ως ανωτέρους.
Συμφωνείς, υποθέτω, ότι εκείνος που ζητεί αυτόγραφο, ουσιαστικά, ομολογεί ή διαλαλεί ή διατυμπανίζει την κατωτερότητά του έναντι του παρέχοντος ή υπογράφοντος το αυτόγραφο.
Αντιλαμβάνεσαι, λοιπόν, ύστερα από όσα εξέθεσα παραπάνω, ότι αντιπάθεια και φθόνος είναι δυσάρεστα συναισθήματα που αποτελούν διαρκή και αστείρευτη πηγή δυστυχίας για τον άνθρωπο.
Συμφωνείς, υποθέτω, ότι τα αρνητικά συναισθήματα που εξουσιάζουν σχεδόν όλους τους ανθρώπους είναι δύο.
α) Η αντιπάθεια
β) Ο φθόνος
Η αντιπάθεια
Η αντιπάθεια φυτρώνει στην ψυχή του ανθρώπου με εκπληκτική ταχύτητα και ευκολία:1) Όταν ο συνάνθρωπός μας εκδηλώνει τέτοια συμπεριφορά απέναντί μας που δεν είναι ούτε φιλική ούτε αρεστή.2) Όταν η εξωτερική εμφάνιση (φυσιογνωμία, ενδυμασία) είναι τέτοια που δεν τυχαίνει να είναι αρεστή σε μας.
Εξυπακούεται ότι η αντιπάθεια είναι δυσάρεστο συναίσθημα, το οποίο βλάπτει εμάς και όχι εκείνον που αντιπαθούμε, γιατί εκείνος μπορεί ακόμη και να αγνοεί το γεγονός ότι εμείς τον αντιπαθούμε.
Όταν συνευρισκόμαστε με άτομο που αντιπαθούμε, τότε αντιλαμβανόμαστε πόσο αρνητικό, πόσο δυσάρεστο είναι το συναίσθημα που εμείς, οι αντιπαθούντες, βιώνουμε.
Επομένως η αντιπάθεια αποτελεί πηγή δυστυχίας για μας.
Ο φθόνος
Προκαλείται εξίσου γρήγορα και εύκολα στην ψυχή μας, όπως και η αντιπάθεια, όταν εντελώς αυθαίρετα και αδικαιολόγητα εξυψώνουμε κάποιους ανθρώπους, επειδή νομίζουμε ότι αυτοί ζουν καλύτερα από μας, ότι βρίσκονται σε ανώτερη μοίρα, ότι είναι ευτυχισμένοι.Ο φθόνος, όπως και η αντιπάθεια, είναι δυσάρεστο συναίσθημα, που βλάπτει εμάς μόνο, γιατί ο φθονούμενος αγνοεί παντελώς ότι εμείς τον φθονούμε, αλλά κι αν το γνώριζε, οπωσδήποτε ικανοποίηση θα ένιωθε, γιατί ακριβώς εμείς τον θεωρούμε ανώτερό μας.
Ο φθόνος δημιουργεί αυτομάτως δύο "σχήματα"
1) Της ανωτερότητας,
στο οποίο εμπεριέχονται οι φθονούμενοι, οι θεωρούμενοι ως ανώτεροι άνθρωποι, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται τα πρότυπα και τα είδωλα (αστέρες του κινηματογράφου, του τραγουδιού, του ποδοσφαίρου, της ομορφιάς, του πλούτου κ. ά.).
2) Της κατωτερότητας,
στο οποίο εμπεριέχονται οι φθονούντες, όσοι δηλαδή νομίζουν ότι ευρίσκονται σε υποδεέστερη μοίρα έναντι των προαναφερθέντων.
Το ανωτέρω σχήμα, ανωτερότητας - κατωτερότητας, οδηγεί
α) στη μίμηση
(δηλαδή στην αντιγραφή της συμπεριφοράς εκείνων που θεωρούμε ανώτερους - ποτέ δεν αντιγράφουμε συμπεριφορές κατώτερων).
β) στη μειονεξία (κόμπλεξ κατωτερότητας), η οποία πολλές φορές μας ωθεί να λαμβάνουμε τα λεγόμενα αυτόγραφα από τους θεωρούμενους ως ανωτέρους.
Συμφωνείς, υποθέτω, ότι εκείνος που ζητεί αυτόγραφο, ουσιαστικά, ομολογεί ή διαλαλεί ή διατυμπανίζει την κατωτερότητά του έναντι του παρέχοντος ή υπογράφοντος το αυτόγραφο.
Αντιλαμβάνεσαι, λοιπόν, ύστερα από όσα εξέθεσα παραπάνω, ότι αντιπάθεια και φθόνος είναι δυσάρεστα συναισθήματα που αποτελούν διαρκή και αστείρευτη πηγή δυστυχίας για τον άνθρωπο.
Γ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
